|
"HİÇ BİR ÖĞRENME-ÖĞRETME YÖNTEMİ TEK BAŞINA TÜM EĞİTİM DURUMLARINA UYGUN DEĞİLDİR"
ÖĞRETİM YÖNTEM ve TEKNİKLERİ
İÇİNDEKİLER
Düzanlatım yönteminde kullanılabilecek
teknikler:
Günlük Konuşma
Panel
Diyalog
Forum
Komite Görüşmesi
Brifing (Sunu)
Sempozyum
Konferans
Söylev
Güdümlü Tartışma yönteminde kullanılabilecek
teknikler:
Küçük Grup Tartışması
Büyük Grup Tartışması
Çember Tekniği
Zıt Panel
Münazara
Açık Oturum
Soru Cevap
Örnek Olay yönteminde kullanılabilecek
teknikler:
Worksop
Beyin Fırtınası
Problem Çözme
Karar Verme
Kubaşık Öğrenme
Gösterip Yaptırma yönteminde kullanılabilecek
teknikler:
Gösterip Yaptırma
Demonstrasyon
Dramatizasyon
Deney
Gözlem
Gezi
Sergi
Eğitsel Oyunlar
Arkası Yarın
Yarışmalar
Proje tekniği
Yöntem, bir ilkeler ve kurallar bütünüdür. bu ilkelerin ve kuralların belli biçimde uygulanması da tekniktir. Bu ilke ve kurallar amaca ve konuya göre seçilmelidir.
Yöntem; öğrenci etkinliğini esas almalıdır, verimli olmalıdır, olanaklara ve koşullara uygun olmalıdır, öğrenciye göre olmalıdır, eğitim amaçlarına uygun olmalıdır, bireysel ayrılıkları dikkate almalıdır, yaparak yaşayarak öğrenmeye olanak sağlamalıdır, uygulama gücü olmalıdır ve öğrenci kişiliğini geliştirici olmalıdır.
Öğretmenlerin en çok kullandıkları bir yöntemdir. Bu yöntemle bilişsel alanın bilgi, duyuşsal alanın alma ve tepkide bulunma, devinişsel alanın uyarılma basamağındaki davranışlar kazandırılabilir. Bu yöntem daha üst düzeydeki hedef davranışların kazandırılması sırasında dikkat çekme, güdüleme, gözden geçirme ve geçiş basamaklarında, ara ve son özette, tekrar güdüleme ve kapanışta kullanılabilir.
Bu yöntemin faydaları:
Diğer yöntemlere nazaran zaman , emek ve masraf bakımından ekonomiktir.
Telkin yapmaya, bazı duygu ve düşünceleri vermeye elverişlidir.
Bir konuyu takdim, güdüleme, derste hazırlık safhası, gözlem, deney, araştırma ve incelemenin özetlenmesinde kullanılabilir.
Öğretmenin bilgi ve tecrübelerini öğrencilere aktarır.
Kişiye iyi bir dinleme alışkanlığı kazandırır.
İşitsel tipler için en iyi bir yöntemdir.
Kaynak kıtlığında işe yarar.
Bazı öğrencilerin belli konuları izlemesinden sonra anlatması ile toplum önünde konuşma yeteneği kazandırır.
Anlatma yönteminde dikkat edilecek yönler:
Anlatan kişinin konuyu çok iyi bilmesi gereklidir.
" " iyi bir plan yapması gerekir.
Konuşulan dil öğrenci düzeyinde olmalıdır.
Kullanılan dil gramer bakımından doğru olmalıdır.
Zaman zaman soru cevap tekniği ve araç- gereçlerden yararlanılmalıdır.
Anlatırken öğrenci ile göz ilişkisine dikkat etmelidir.
Öğrencilere not aldırılmalıdır.
Anlatılan konunun içeriği veya bölümleri hakkında dinleyicilerin bilgisi olmalıdır.
a)
Günlük Konuşma:
Herhangi bir hedef davranışı gerçekleştirmek üzere düzenlenmemiş bir konuşma
türüdür. Önceden tasarlanmadan yapılan bir konuşmadır. Bazen öğrencilerden
beklenmedik sorular gelince öğretmen tarafından kullanılır. Öğretmen bu sorulara
kısa ve öz cevaplar verebilir.
b)
Panel:
Bir başkanlı küçük bir gurubun bir masa etrafında oturup öğrencilere bir konu
üzerinde yaptıkları konuşma türüdür. Dinleyiciler konuşmacılara sorular sorup
görüşlerini isteyebilirler.
c)
Diyalog:
İçlerinden birinin öğretmen olabileceği kişiyle, diğer kişi yada kişilerle bir
konudaki karşıt görüşleri öğrenciye sunmak için kullanılan sözel bir iletişim
türüdür. Örneğin valinin görevleri ve yetkileri konusuyla ilgili ilkeler
öğrencilere kazandırılırken öğretmen vali, bir öğrenci de vatandaş olabilir.
Öğrenci “sizin görevleriniz nedir?” sorusunu sorarak diyalogu başlatabilir.
Valinin görevleri sınıfa sunulabilir.
d)
Forum:
Değişik görüşe sahip öğrencilerin herhangi bir konudaki koruları tartışarak bir
sonuca varmak için, bir başkanın yönetiminde sürdürdükleri sözlü iletişim
türüdür. Forumu yöneten öğretmenin hem konuşmada hem yöneticilikte usta olması
gerekir. Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde “Osmanlı imparatorluğunun gerileme
devri” ile ilgili olgu ve ilkeler öğrencilere kazandırılırken forum
düzenlenebilir. Ancak öğrencilerin işlenen konuda farklı görüşlere sahip olması
sağlanmalıdır. Öğretmen daha sonra bir özet yapmalıdır.
e)
Komite Görüşmesi:
Yeteri sayıda bir grubun, belli bir konuyu inceleyip daha üst bir kurula rapor
hazırlamak amacıyla işe koştukları bir konuşma türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde
“Yurdumuzda Ekonomik Yaşam” ile ilgili belli bir guruba görev verilir. Bu grup
belirtilen konuyla ilgili araştırma yapıp sınıfa sunabilir, onun üzerinde
sınıfça tartışılabilir.
f)
Brifing (Sunu)
: Değişik konularda ilgili kurula ya da yöneticiye
bilgi vermek amacıyla kısa ve öz olarak yapılan bir sözel iletişim türüdür.
Sosyal Bilgiler dersinde “İlimizin Yönetimi” ünitesiyle ilgili hedef davranışlar
kazandırılırken brifing eğitim ortamında kullanılabilir.
g)
Sempozyum:
Küçük bir konuşmacı grubun öğrenci karşısında, bilimsel, sanatsal, düşünsel
ağırlık taşıyan bir konunun belirli bir yönü üzerinde önceden belirlenmiş bir
konuşma yapmalarıdır .Sosyal Bilgiler dersinde “Atatürkçülük” konularında hedef
davranışlar öğrencilere kazandırılırken sınıfça sempozyum yapılabilir. Bu konuda
bildiri sunmak isteyen öğrenciler önceden belirlenir. Öğrenciler bildiri
sunanlara soru sorabilirler.
h)
Konferans:
Belli bir konuda çeşitli uzmanlarca açıklama yapmak, bilgi vermek amacıyla
yapılan bir konuşma türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde her konuda uzmanlar sınıfa
getirilebilir, öğrenciler konferansçıya soru sorabilir, sorular önceden
hazırlanmalıdır. Bu sorular öğretmen tarafından daha önceden gözden
geçirilmelidir.
i)
Söylev:
Herhangi bir konuda bir kişinin duyuşsal yönü baskın ve dinleyicileri coşturmak
amacıyla yaptığı bir konuşma türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde anma günlerinde,
bayramlarda öğrencilere bu tür konuşmalar yapılabilir. Söylevin kısa olmasına
dikkat edilmelidir.
Bu yöntem öğrencilerin hedef davranışları
kazanmaları için yaşantı ve görüşlerini paylaştıkları, öğretmenin gözetiminde
yapılan grup kontrol sürecidir. Bu tartışma yönteminde öğretmen hedef
davranışları gerçekleştirecek biçimde dikkatlice planlamalıdır. Soru ve
cevaplara öğrenciler etkin biçimde katılmalı, öğretmen ise, genellikle yol
gösterici olmalıdır. Öğrenciler birbirlerinin düşünce, yaşantı ve görüşlerini
paylaşmalı, hedef davranışları kazanmaları için yüreklendirilmelidir. Soru ve
cevaplar eleştirisel olmalı, bu iş yapılırken öğretmen, öğrencileri hedef
davranışlara doğru yönlendirmeli ve rehberlik yapmalıdır. Çünkü güdümlü tartışma
yöntemi bilişsel alanın kavrama, analiz ve değerlendirme duyuşsal alanın tepkide
bulunma ve değer verme basamaklarındaki hedef davranışların kazandırılmasında
kullanılabilir.
Güdümlü Tartışma Yönteminde şu teknikler
kullanılabilir:
a)
Küçük Grup Tartışması:
Bu tekniğin uygulanmasında en az dört koşulun sınıf ortamında sağlanması
gerekir. Bunlar 1- Kazandırılacak istendik davranışlar en az kavrama düzeyinde
olmalıdır. 2-Öğrenciler üzerinde tartışacakları konunun bilgi düzeyindeki hedef
davranışları kazanmış olmalıdırlar. Yani tartışılacak konu kavrama düzeyine ise
onun bilgisine; yok eğer analiz düzeyinde ise bilgi, kavrama, uygulama
düzeyindeki ön koşul olan hedef davranışlara öğrenci sahip olmalıdır.
3-Sınıftaki öğrenci sayısı (12) den fazla olmamalıdır. 4-Bir tiyatro oyunu,
skeç, konferans, panel, bir film sunulmalı sonra tartışmaya geçilmelidir.
Grupların görüşleri, çözümleri, düşünceleri, buluşları birleştirilip seçilen bir
kişice sınıfa anlatılmalıdır. Eğer doğru çözümler, düşünceler grupça
bulunamamışsa, öğretmen gerekli yerlerde ip ucu verebilir fakat doğru görüşü,
çözümü söylememelidir.
b)
Büyük Grup Tartışması:
Bu tekniğin uygulanması için de en az dört koşulun sınıf ortamında sağlanması
gereklidir. Bunlar: 1-Kazandırılacak istendik davranışlar en az kavrama
düzeyinde olmalıdır. 2-Öğrenciler tartışacakları konunun bilgi ve becerisine
sahip olmalıdır. 3-Öğrenci sayısı küçük gruplara bölünmeyecek kadar az (7-9
kişi) olmalıdır. 4-Tartışmayı yönetecek ve konuyu iyi bilen bir lider
seçilmelidir. Bu kişi öğrenci olmalı, eğer öğrenci yoksa öğretmen bu görevi
üstlenmelidir. Bu teknikte öğrenciler birbirlerini görecek şekilde oturmalıdır.
Sonra problem sınıfa sunulmalıdır. Sorunla ilgili soru sınıfa sorulmalı ve
istekli öğrencilerle tartışma başlatılmalıdır. Görüş belirten öğrencilerden
gerekçe istenmelidir. Tartışmayı yöneten görüş belirtmemeli,bir görüşün yanında
yer almamalı, yalnız açık uçlu sorularla tartışmaya açıklık getirmelidir. Her
öğrencinin tartışmaya katılması sağlanmalı, konunun dışına çıkılmasına izin
verilmemelidir. Doğru yanıtlar gelmiyorsa ipucu verilmelidir. Tartışmanın
sonunda özet yapılmalı; varılan doğru görüş ve çözümler vurgulanmalıdır.
c)
Çember Tekniği:
Bu tekniğin uygulanması için kazandırılacak davranışların en az kavrama
düzeyinde ve öğrencilerin tartışacakları konunun bilgi ve becerilerine sahip
olması gereklidir. Öğrenci sayısı genellikle 10-15 civarında olmalıdır. Bu
teknikte önce tartışmayı yönetecek bir lider seçilmelidir. Lider hem tartışmayı
yönetmeli hem de zamanı ayarlamalıdır. Bir sekreter de seçilmelidir. Sekreter
görüşleri belirleyip yazmalıdır, öğrenciler çember şeklinde oturmalıdır. Önceden
hazırlanan sorular teker teker her öğrenciye sorulmalı ve onların cevapları
sekreter tarafından not edilmelidir. Her öğrenciye her defasında 1-2 dakika
süre verilmelidir. Tartışmanın sonunda ana noktalar vurgulanmalıdır. Doğru
yanıtlar yoksa öğrencilere ipucu verilmelidir.
d)
Zıt Panel:
Bu teknikte de kazandırılacak hedef davranışlar en az kavrama düzeyinde
olmalı ve öğrenciler soracakları ya da cevaplayacakları konunun kavramlarını,
olgularını, ilkelerini vb bilmelidirler. Bu teknikte önce paneli yönetecek bir
lider seçilmelidir. Sonra sınıf ikiye bölünmeli ve her bölüm kendi içinde 2-3-4
kişiden oluşan gruplara ayrılmalıdır. Bundan sonra biri soru diğeri cevap grubu
olarak saptanmalıdır. Bu gruplar belirlendikten sonra tartışılacak soru sınıfa
sunulmalı ve soru grubu soruları, cevap grubu da muhtemel soruların cevaplarını
hazırlamak için her iki gruba 10-15 dakikalık bir süre verilmelidir. Bu sürenin
sonunda soru grubu hazırladığı soruları diğer gruba sormalı ve onlar da bunları
cevaplamalıdırlar. Eğer cevap gelmiyorsa soru grubu kendi sorularını
cevaplayabilirler. Hatta soru soran grup cevaplayan; cevaplayan grupta soru
soran grup haline getirilebilir. Öğretmen grupların yanıltıcı ve konu dışı soru
sormalarını, hep aynı öğrencinin soru sormasını ve yanıtlamasını engellemelidir.
e)
Münazara:
İki tartışma grubunun bir konuyla ilgili iki karşıt görüşü bir jüri önünde
savunmalarıdır. Öğretme-öğrenme ortamında sıkça kullanılır. Münazarada yanlış
olan görüş kazanabilir. Bu durum öğrencileri istenmedik davranışlara
götürebilir,bu nedenden dolayı münazara konuları tutarlı biçimde seçilmelidir.
Münazara sonunda jüri başkanınca ya da öğretmence bir açıklama yapılmalıdır.
f)
Açık Oturum:
Değişik görüşlere sahip küçük bir öğrenci yada konuşmacı grubun, bir başkan
yönetiminde bir konuyu diğer bir grubun önünde tartışması için düzenlenen özel
bir iletişim türüdür.
Örnek olay yöntemi, gerçek yaşam
sorunlarıyla öğrencileri yüz yüze getiren bir yöntemdir. Daha önceden öğrenilmiş
kavram ve ilkelerin uygulanmaya konulmasıyla, öğrenme-öğretme ortamında kuram ve
uygulama arasındaki boşluğun doldurulmasına yardımcı olur. Bazen Sosyal Bilgiler
dersinde konular soyut olabilir, öğrenciler soyut konular ile gerçek yaşam
arasındaki köprüyü kuramayabilirler, bu sorunu çözmek için örnek olay
yönteminden yararlanılır. Bu yöntemde derslikte gerçek yaşantıya benzetilmiş
olgu, olay, durum ve sorunlarla öğrenciler yüz yüze getirilir. Örnek olay
öğrencilere ev ödevi olarak da verilebilir. Bu tutum öğrencilerin sınıfa
hazırlıklı gelmelerini sağlayabilir. Bu yöntem öğrencileri edilgen halden etken
hale getirebilir. Örnek olay yöntemi yeterli olgunluğa ulaşmamış ve kalabalık
sınıflarda uygulanamaz. Örnek olay Sosyal Bilgiler ünitelerinde etkin şekilde
kullanılabilir.
·
Aşamalı Teknik: Her ünitenin içinde aşamalı bir gidiş vardır.
Öğrenciye sırasıyla önce bilgi, sonra kavrama, daha sonra uygulama ,analiz,
sentez ve değerlendirme basamaklarındaki hedef ve davranışlar kazandırılmalıdır.
Uygulama ve daha yukarıdaki hedef davranışlara sıra gelince Örnek Olay Yöntemi
etkin biçimde kullanılabilir. Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde Türkiye’nin
Suriye ile belli başlı sorunlarını çözmede temel ilkeleri kullanabilme hedefini
gerçekleştirmek için bu hedefin ön koşulu olan bilgi ve kavrama düzeyindeki
hedef davranışlar öğrenciye kazandırıldıktan sonra, uygulama düzeyindekine sıra
gelince Türkiye ile Suriye arasındaki sorunlardan biri sınıfa yazılı olarak
sunulabilir.
·
Kısa Örnek Olay ya da Toplumsal Sorunlar:Derste kazandırılacak
hedef davranışlar kavrama düzeyinde ise kısa örnek olay kullanılabilir. Örneğin
Sosyal Bilgiler dersinde Demokratik Yaşamın önemini kavrayabilme ile ilgili
hedef davranışları öğrenciye kazandırırken kısa örnek olay sınıfa sunulabilir.
Örnek Olay Yönteminde Şu Teknikler
Kullanılabilir:
a)
Worksop:
Bu teknikte hedef davranış en az uygulama düzeyinde olmalıdır, öğrenci sayısı da
çok az olmalıdır. Konuyla ilgili bilgi ve kavrama düzeyinde öğrencilerin
eksikleri olmamalıdır. Bu teknikte grup bir yönetici seçmeli yada bu görevi
öğretmen üstlenmelidir, çalışma planlanmalı; sonra konu grup üyelerine
sunulmalıdır. Grup üyeleri konunun işlenmesinde yöntem ve ilkeleri birlikte
görüşüp fikir alışverişinde bulunarak belirlemelidir. Daha sonra çözüm özetlenip
her bireye sunulmalıdır. Öğretmen gruba rehberlik yapmalı, onların özgürce
çalışmalarını sağlamalıdır. Örneğin; Sosyal Bilgiler dersinde Doğu Anadolu
Bölgesi ile ilgili belli başlı ilkeleri açıklayabilme hedefinin davranışlarından
biri göç olgusunu nedenleriyle açıklayıp yazma olsun. Göç olgusuyla ilgili örnek
bir olay sınıfa sunulmadan önce başkan seçilir,bundan sonra örnek olay
öğrencilere sunulmalı ve onlardan çözüm önerilerini oluşturmaları istenmelidir.
Bu basamaktan sonra çözüm önerilerini oluşturmaları istenmelidir. Bu basamaktan
sonra çözümler özetlenip her bereye sunulmalıdır.
b) Beyin Fırtınası:
Beyin Fırtınası Nedir?
Bireylerin eleştirilme endişesi olmadan fikirlerini rahatlıkla ifade ettikleri grup tartışma tekniğidir. Beyin fırtınası, değişik fikirlerin ortaya konulmasını destekler, böylece kısa sürede çok sayıda farklı fikirler üretilir. Bu tekniğin uygulanmasında fikirlerin niteliğinden çok, sayıca çokluğu önemlidir.
Gruplar, bu tekniği uygulayarak daha yaratıcı bir şekilde belirli bir konuda hızlı bir süreç içinde çok sayıda fikir üretirler. Fikirler, gruptakilerin bilgilerini, tecrübelerini ve ileri görüşlerini birleştirir bir şekilde toparlanarak listelenir ve ortaya çıkan fikirler listesinden kullanılabilecek olanlar seçilir:
Beyin Fırtınasının Yararları:
-Grubun bütün olarak bilgilerini ve deneyimlerini ortaya koymasına yardımcı olur.
-Yaratıcılığı destekler.
-Grubun bütününün katılımını sağlar.
Nasıl Beyin Fırtınası Yaparız?
- Ekip lideri beyin fırtınası için konuyu yeniden gözden geçirerek netleştirir,
-Belirli bir süre tespit edilir,
-Gruptaki her üye sıra ile bir fikir ortaya atar,
-Ekip lideri her fikri tahtaya yazar. Fikir özetlenerek tahtaya yazılır ise fikri ortaya atan kişinin fikrin anlamını koruduğunu kabul etmesi gerekir,
-Fikirlerin sayıca çokluğu önemlidir. Bir kişinin fikri daha önce kaydedilen bir başka fikre bağlantılı olabilir,
-Süreç, gruptakilerin bütün fikirlerini tamamlanıncaya kadar devam eder,
-Ekip lideri bir sonraki aşamaya geçmeden önce gruba kaydedilecek daha başka fikirlerinin olup olmadığını sorar.
Beyin Fırtınası için Kurallar:
-Her grup üyesi her seferinde yalnız bir fikir söyler,
-Fikirler dönüşümlü olarak söylenir,
-Fikirler söylenirken ortaya atılan fikirle ilgili olarak hiçbir yorum ve eleştiri yapılmaz, fikirler sorgulanmaz veya yargılanmaz,
-Hızla bir kişiden diğerine geçilir,
-Grup üyeleri eğer sıra kendilerine geldiğinde söyleyecek fikirleri yok ise "beni geçin" der,
-Her fikir; çılgınca, mantıksızca, aptalca, uygun değil veya tekrar ediliyor gibi görülse bile, kabul edilir,
Tartışma / Açıklama Bölümü:
Bütün fikirlerin ortaya atılışı tamamlandıktan sonra tartışma/açıklama bölümüne geçilir. Ortaya atılan fikirler üzerinde tartışılarak fikirlerin tam olarak anlaşılması sağlanır. Bu bölümün sonunda bütün grup üyelerinin uzlaşması ve bir fikir üzerinde hemfikir oluşması zorunluluk değildir.
-Grup üyelerinin aydınlanmasını istedikleri noktalar üzerinde beyin fırtınası yaratılarak tartışılır,
-amacına uygun olmayan, grubun becerilerinin dışında ve daha önceden tamamlanmış fikirler elenir,
-Aynı özelliği taşıyan fikirler gruplandırılarak birleştirilir.
Beyin Fırtınasını Ne Zaman Kullanabiliriz?
-Amaçlar belirlenirken,
-Öğretmen/öğrenci katılımını sağlamak için,
-Öğrenci/personel/veli fikirleri arasından öncelik taşıyanların belirlenmesinde,
-Fazla sıklıkla toplanmayan gruplarda fikir üretiminde,
-Büyük değişim yaratacak fikirleri ortaya çıkarmada,
-Personele görüşlerini açıklama fırsatı tanımada,
-Eleştiriyi formülleştirmede,
-Görüş birliğine ulaşmada,
-Gelişim hedeflerinin belirlenmesinde,
-Problem çözümünde,
-Yaratıcı fikirler üretmede.
Beyin Fırtınasının temel kuralları:
Bütün öneriler kabul edilir ve listelenir,
Hiçbir öneri eleştirilmez,
Fikirlerin özgürce açıklanması desteklenir,
Bütün fikirler ortaya konuluncaya kadar önerilerin ortaya konuşu devam eder,
Fikirlerin sınıflandırılması sağlanır,
Benzer fikirler fikri ortaya atanın kabulü ile gruplandırılır,
Öneriler, fikri ortaya atanın kabulü ile geliştirilir.
( Beyin Fırtınası bölümü MEB'nın Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı tarafından 1999 yılında hazırlanan "Okul Gelişim Modeli/ Planlı Okul Gelişimi" adlı kitaptan alıntı yapılarak yazılmıştır)
c)
Problem Çözme:
Bu teknik bilimsel araştırma süreci içermektedir; bu sürece göre aşağıdaki
işlemler sırasıyla yapılır:
·
Problemin farkına varma ve onu sınırlama
·
Çözüm ile ilgili kaynakları tarama,bilgi toplama
·
Problemin çözümü için önerilerde bulunma
·
Uygun araçları hazırlama ve verileri toplama, organize etme
·
Önerileri test etme
·
Çözüme ulaştırma.
Bu tekniğin kullanılabilmesi için derste
kazandırılacak hedef davranışların en az uygulama düzeyinde olması; öğrencilerin
ön koşul olan hedef davranışları önceden kazanması gereklidir. Eğer önkoşul olan
davranışların yani bilgi ve kavrama düzeyindeki bilgi ve yeterlikleri
kazanmamışsa bu teknik uygulanmaz.
d)
Karar Verme:
Toplumsal problemlerin çözümünde en çok
kullanılacak süreçlerden biridir. Sosyal Bilgiler dersinde hem hedef davranışa,
hem de içeriğine en uygun süreçlerden biridir. Bu aşamada şu basamaklara
uyulabilir:
·
Problemin farkına varma
·
Problemi tanımlama (ne olduğunu, ne olmadığını, sınırlarını belirleme)
·
Seçenekleri belirleme (hangi çözümlerin, nasıl kullanılacağının ve
getireceği sonuçların neler olduğunun teker teker saptanması)
·
Seçeneklerin her birinin değerlendirilmesi
·
Bir planı uygulama (verilen kararlardan her birinin uygulanması)
·
Sonuçların değerlendirilmesi.
e)
Kubaşık Öğrenme:
Bu tür öğrenmede bilimsel yaklaşım ve
demokratik tutum baskındır. Bu tür öğrenmede öğrenciler iki ile altı kişilik
gruplara ayrılmalı (genelde dört kişilik), bu ayırımda grupların her düzeyinde
öğrencilerin görev alması sağlanmalıdır. Grup yapılırken konuya ilgi duyanlar
bir araya getirilmelidir. Bu tür yaklaşımda şu sıraya uyulmalıdır:
·
Konuyu saptama: Öğretmen tarafından hedef davranışlarla ilgili
konular belirlenmeli ve grupların ilgi duydukları konuları seçmeleri
sağlanmalıdır.
·
Kubaşık planlama: Öğrenciler ve öğretmen 1.basamakta
belirledikleri konunun alt basamaklarını, hedeflerini,her bir öğrencinin
görevini, özel olarak öğrenme süreçlerini birlikte çalışarak planlamalıdır.
·
Çalışmaya başlama: Öğrenciler plan üzerinde çok geniş olarak
çalışmalı; okulda ve okul dışında, çevrede sorunla ilgili kaynakları bulup
okumalı, almalı, ilgili kişilerle görüşmeler yapmalıdır. Öğretmen onların
çalışmalarını yakından izlemelidir, istedikleri zaman onlara yardım etmelidir.
·
Analiz ve sentezleme: Öğrenciler elde ettikleri bilgileri önce
analiz edip değerlendirmeli, sonra konuyla ilgili ve gerekli olan bilgileri
özümseyip birleştirmeli, sınıfa sunmak üzere değerlendirmelidir. Bu işe grubun
tüm üyeleri etkin bir biçimde katılmalıdır.
·
Bilgiyi sınıfa sunma: Öğrenciler çalışmalarını öğretmenin
denetiminde sınıfa teker teker ya da birlikte bir plan dahilinde sunmalıdır.
·
Değerlendirme: Çalışmaya katılan her bir öğrenci ve grup öğretmen
tarafından değerlendirilmelidir.
Uygulama ve üst düzeydeki hedef davranışların
kazandırılmasında, duyuşsal alanın değer verme, örgütleme, kişilik haline
getirme, devinişsel alanın tüm basamakları için Gösterip –Yaptırma Yöntemi
etkili biçimde kullanılabilir. Bir beceriyi kazandırmanın en etkili yolu, onun
uygulamasını yaptırmaktır. Sözgelişi Sosyal Bilgiler dersinde; araştırma yapmayı
öğrenmenin en etkili yolu, verilen bir konuda örneğin “göç olgusunun nedenleri”
için, bizzat araştırma yapmak; harita çizmeyi öğrenmek için ise, bizzat harita
çizmektir. Gösterip yaptırma, bir teknik yada bir işlemin uygulanmasını, araç
gerecin çalıştırılmasını, önce gösterip açıklayarak, sonra da öğrenciye
alıştırma ve uygulama yaptırarak kazandırmanın amaçlandığı ortamlarda kullanılan
bir öğrenme-öğretmen yöntemidir. Bu yöntemde fiziksel yada zihinsel
beceriler,önce en uygun biçimiyle öğretmence gösterilir,gerekli açıklamalar
yapılır, daha sonra öğrencilerin aynı becerileri tekrarlaması ve uygulaması
istenir, yanlışlıklar anında düzeltilir; çünkü yanlış kazanılmış becerilerin
sonradan düzeltilmesi çok zor ve zaman alıcıdır. Bu yöntemde ders çalışırken şu
ilkelere uyulmalıdır:
·
Kazandırılacak davranışlar; önce öğretmen tarafından en olgun şekliyle
öğrencilere gösterilmeli,gerekli açıklamalar ve yinelemeler yapılmalıdır, çünkü
öğrenci görmediği beceriyi yapamaz.
·
Her öğrenci gösterilen davranışı ve davranış zincirlerini gerçek bir
durumda yada gerçeğe yakın bir örüntüde yapmalı; yanlış anında öğretmen
tarafından düzeltilmelidir, çünkü yanlış kazanılmış becerinin sonradan
düzeltilmesi çok zor ve zaman alıcıdır.
·
Uygulamalarda her bir öğrencinin beceriyi yapıp yeter sayıda yinelemesine
imkan ve fırsat verilmeli; bunlar öğretmen gözetiminde ve denetiminde
yapılmalıdır, çünkü yineleme becerinin öğrenilmesini ve kalıcılığını
sağlayabilir.
·
Becerinin bir bütün olarak ortaya çıkması için gerekli tüm iş ve işlem
basamakları aşamalı olarak belirlenmeli ve bu basamaklar tahtaya yazılmalı;
öğrencilere not ettirilmelidir. Çünkü iş ve işlem basamakları becerinin en kışa
zamanda, en etkin ve ekonomik olarak ortaya çıkmasını sağlayabilir.
·
Öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeyi, zihinsel ve fiziksel becerileri
kazanacak nitelikte olmalıdır. Çünkü öğrenme, bilişsel, duyuşsal, ve devinişsel
hazır bulunuşlukla çok yakından ilgilidir. Gerekli ön koşul olan davranışlara
sahip olmayanlara, o davranışın üstünde ve daha karmaşık davranışlar
öğretilemez.
·
Öğrencilere yaşamda kullanacakları zihinsel ve fiziksel beceriler
kazandırılmalıdır. Bunlara öncelik verilmelidir. Çünkü öğrenci işe yarayacağına
inandığı becerileri öğrenmek isteyebilir ve bunları geliştirmeye çalışabilir.
·
Beceri aşamalı olarak dizilmelidir. Bir basamak öğrenilmeden diğerine
geçilmemelidir. Yani iş ve işlem basamaklarının her biri tam olarak
kazandırılmadan diğerinin yapılmasına izin verilmemelidir. Çünkü ürün en olgun
biçimiyle ortaya çıkmayabilir, zaman ve enerji boşa harcanabilir.
·
Hayati tehlike olmaması için tüm önlemler alınmalıdır.
·
Derslik, işlik, atölye kurallara uygun alarak düzenlenmelidir, yeterli
araç-gereçle donatılmalıdır.
·
Öğrencilere basit, kolay ve önkoşul olan davranışlardan başlanılmalıdır.
Bu yöntemde kullanılabilecek teknikler
şunlardır:
a)
Gösterme-Yaptırma:
Bu yöntemde önce yapılacak iş, öğretilecek
davranış, çözülecek sorun sınıfa sunulmalıdır. Sonra işin, davranışın sorunun iş
ve işlem basamakları sırasıyla ve aşamalı olarak tahtaya yazılmalıdır, bunlar
ders süresince silinmemelidir. Öğrenciler bu sırayı defterlerine yazmalı,
öğretmen bunu denetlemeli,eksikleri tamamlamalıdır.
b)
Demonstrasyon:
Gösterme-yaptırma tekniğinin gösterme kısmını içerir. Öğretmen çözülecek sorunu
araç-gereçleri kullanarak işlem basamaklarına ve çözüm sırasına göre yapıp
göstermelidir. Bunun için demonstrasyon planlanmalı yani hangi işin nasıl, ne
zaman, hangi araçla, nerede yapılacağı saptanmalıdır. Öğretmen göstereceği işin
denemesini birkaç kez kendi başına yapmalı, en olgun şeklini alınca sınıfa
sunmalıdır.
c)
Dramatizasyon:
Bu teknik öğrencilerin etkin katılımını gerektirir. Çünkü öğrenci hedef
davranışın örneğini taklit ederek jest, mimik, el, kol ve vücut hareketleri
yaparak, ses tonunun ayarlayarak sunmalıdır. Öğrenciye kazandırılacak hedef
davranışlar en az uygulama düzeyinde olmalıdır. Bu teknik şu sıraya göre işe
konulmalıdır:
·
Neyi yapıp gösterecekleri öğrencilere açık ve anlaşılır şekilde
söylenmelidir.
·
Öğrencilere hazırlanmaları için belli bir süre verilmelidir.
·
Öğrenciler teker teker yada birlikte hazırladıklarını sınıfa sunup
göstermelidir.
·
Yapılanların doğruluğu üzerinde sınıfça tartışılmalıdır.
d)
Deney:
Hedef davranış en az uygulama düzeyinde olmalıdır. Bu teknik kullanılırken şu
sıraya uyulabilir:
·
Deney yapılacak hedef davranışlar belirlemelidir. Bunlar en az uygulama
düzeyinde olmalıdır.
·
Hedefe uygun araç-gereç seçilmeli ve denetlenip alınmalıdır.
·
Deneyin işlem basamakları eksiksiz belirlenmelidir.
·
Deney düzeneyi kurulmalıdır.
·
Güvenlik önlemleri alınmalıdır.
·
Deney düzeneyi çalıştırılmalıdır.
·
Deney süresince gözlenmelidir.
·
Sonuçları alıp kontrol edilmelidir.
·
Sonuçlar rapor halinde yazılmalı, sınıfa sunulmalı ve tartışılmalıdır.
·
Deney bittikten sonra düzenek sökülmeli, araç-gereç sökülüp yerine
konmalıdır.
Deney her öğrenci tarafından yapılmalıdır. Buna
imkan yoksa sınıf en fazla dört kişilik gruplara ayrılmalı ve her grubun deneyi
birlikte yapmaları sağlanmalıdır. Öğretmen öğrencileri denetlemeli, yardım
isteyen öğrencilere ipucu vermeli ve rehberlik etmelidir.
e)
Gözlem:
Sistematik olarak doğal yada toplumsal olayları inceleme verileri kaydedip bir
yargıya varma süreci olarak anlatılabilir. Burada öğrencinin bir sürece
bilinçlice katılması, yani gözlemi,kurallara uygun olarak yapması gereklidir. Bu
teknikte öğrenciye kazandırılacak davranışlar en az uygulama düzeyinde
olmalıdır. Bu teknikte şu sıraya uyulabilir:
·
Gözlem yapılacak doğal yada toplumsal olgu belirlenmeli ve
sınırlandırılmalıdır.
·
Gözlem yapılacak zaman saptanmalıdır. Olgunun ne zaman hangi sıklıkta ve
kimlerce gözleneceği belirlenmelidir.
·
Gözlem sonuçlarının hangi ölçme araçlarıyla toplanacağı saptanmalı ve bu
araçlar hazırlanmalıdır.
·
Belirlenen zaman ve sıklıkta gözlem, ölçme araçlarıyla ilgili kişilerce
yapılmalı ve gözlem sonuçları not edilmelidir.
·
Belirlenen amaca ulaşılana dek, gözlemin kurallara uygun olarak
yapılmasına devam edilmelidir.
·
Değişik kişilerce belirlenen zamanlarda yapılan gözlem sonuçları
karşılaştırılıp bir sonuca varılmalıdır.
·
Gözlem, rapor edilmeli; sınıfa sunulmalı ve tartışılmalıdır. Tartışma
sonuçlarına göre gerekiyorsa işlemler yenilenmeli; yanlışlar düzeltilmeli;
eksikler tamamlanmalıdır.
f)
Gezi:
Bilişsel,duyuşsal ve devinişsel alanla ilgili
hedef davranışları kazandırmada kullanılan bir tekniktir. Bu teknikte aşağıdaki
maddelere uyulabilir:
·
Kazandırılacak hedef davranışlar öğrencilerce birlikte saptanmalıdır.
·
Gezi yapılacak kurum saptanmalıdır.
·
Bu kurumdan izin alınmalı, gezinin amacı, yapılacağı zaman, sorulacak
sorular kurum yetkilileri ve öğrencilerce birlikte saptanmalıdır.
·
Öğrencilerle birlikte gezinin planı yapılmalıdır.
·
Plan; tüm öğrencilere, okul müdürüne ve gezi yapılacak kuruma önceden
sunulmalı ve onlardan olur alınmalıdır.
·
Planya göre gezi yapılmalıdır.
·
Gezi sonu sınıfça yapılan etkinlikler tartışılmalı ve bir sonuca
varılmalı; bu sonuçlar okul müdürüne ve gezi yapılan kuruma rapor halinde
sunulmalıdır.
Gezi yapılırken öğretmen kurallardan taviz
vermemeli; planda esnek davranabilmelidir. Çıkan fırsatlar değerlendirilmeli;
fakat gezinin hedef davranışının dışına çıkılmamalıdır.
g)
Sergi:
Doğal, toplumsal, kültürel ürünlerin bilgi ve beceri elde etmek için
kişilere sunulduğu etkinliklerden biridir. Sergiye gitmek gezinin kurallarına
göre yapılmalıdır. Sergi aşamalı olarak şu kurallara göre yapılabilir:
·
Serginin hangi hedef davranışları kazandırmak için düzenleneceği
belirlenmelidir.
·
Sergide herkesin görev yetki ve sorumlulukları saptanmalıdır.
·
Serginin kimlere, ne zaman nerede sunulacağı belirlenmelidir.
·
Sergi için gerekli kişi ye kurumlardan izin alınmalıdır.
·
Sergide kullanılacak doğal, kültürel, toplumsal ürünler seçilmelidir.
·
Sergiyi tanıtıcı film, video, afiş, pankart hazırlanmalı,gerekli
duyurular yapılmalıdır.
·
Serginin açılış programı, sınıfta tartışarak, ilgili ve yetkili kişilerce
görüşüp düzenlenmelidir.
·
Bu program uygulanmalıdır.
·
Sergi sonunda plana göre gerekli işlemler yapılmalı, sergi
kapatılmalıdır.
·
Yapılan etkinlikler sınıfta tartışılmalı, yanlışlar düzeltilmeli,
eksikler tamamlanmalı, etkinlikler rapor halinde sınıfa ve yetkililere
sunulmalıdır.
·
Sergi düzenlenirken her öğrencinin görev alması sağlanmalıdır.
h)
Eğitsel Oyunlar:
Bunlar kart oyunları, bilmeceler,
bulmacalar,nesi var nesi yok, kutuplaşma, eşini bul, eşyayı elle tanı vb.
olabilir. Eğitsel oyunlar seçilip sınıf ortamında kullanılırken şu kurallara
uyulabilir:
·
Eğitsel oyunlar hedef davranışları kazandıracak nitelikte olmalıdır.
·
Öğrencilerin yaşına, cinsiyetine ve genel ahlak ilkelerine uygun
olmalıdır.
·
Sınıf ortamında uygulanacak nitelikte olmalıdır.
·
Öğrencilerce çabuk anlaşılır ve uygulanabilir olmalıdır.
·
Fazla zaman almamalıdır.
·
Öğrencilerin istenmedik davranışlar kazanmasına neden olmamalıdır.
·
Öğrencinin yaşamını tehlikeye sokmamalı, yaralanmasına, sakatlanmasına
neden olmamalıdır.
·
Öğretici eğitici yönü baskın olmalı, öğrencinin zevk almasını,
eğlenmesini de sağlamalıdır.
·
Eğitici oyunlar öğrencinin bulunduğu çevresinden, onların yaşamından da
seçilebilir.
I)
Arkası Yarın: Bu tür teknikte, olgu, olay, durum,
film, oyun vb. kazandırılacak hedef davranışlara, öğrencinin yaşına ve
cinsiyetine, genel ahlak ilkelerine göre seçilmelidir. Bunlar hiçbir zaman 10-15
dakikayı geçmemelidir. İki yada üç bölüm halinde düzenlenmelidir. Olgu, olay,
film vb sınıfa sunulmalı ve en can alıcı yerinde kesilmelidir. Bundan sonra ne
olabilir,niçin gibi sorular sorulmalı ve çok sayıda öğrenciden yanıtlar
gerekçeli olarak alınıp tahtaya yazılmalıdır. Yanıtlar yazıldıktan sonra ikinci
bölüm sunulmalı; verilen yanıtlarla karşılaştırılmalı, öğrencilerin nerede
yanıldıkları onlara buldurulmalıdır. Bu teknikte bilimsel yöntemin basamaklarına
uyulmalı, soruları öğretmen yanıtlamamalı, sorular herkese
sorulmalı,öğrencilerin katılımı sağlanmalıdır. Bu teknikte film, oyun, öykü vb
sonu öğrencilere bırakılabilir. Bu durumda “sonucu siz düşünün ve sınıfa
oynayarak sunun” denilmeli ve gerçekleştirilmelidir. En az üç değişik sonucun
sınıfa sunulması sağlanmalıdır. Her oyundan sonra sınıfta tartışma açılmalı ve
bir sonuca varılmalıdır.
i)
Yarışmalar:
Sınıf ortamında hedef davranışları
gerçekleştirici çeşitli yarışmalar düzenlenebilir. Bu tür teknik her ders ve
hedef davranış için uygulanabilir. En etkili olanları bilgi, beceri
yarışmalarıdır. Bu tür yarışmalar düzenlenirken şu kurallara uyulabilir:
·
Yarışmalar hedef davranışa göre düzenlenmelidir.
·
Yarışmalara çok sayıda öğrenci katılmalı, bunun için gerekli önlemler
alınmalıdır.
·
Yarışmada hayati tehlike varsa, önceden gerekli güvenlik önlemleri
alınmalıdır.
·
Yarışmaların kuralları gerekiyorsa, tartışarak birlikte saptanmalı,
herkese yarışmadan önce belirtilmelidir.
·
Yarışmalarda öğretmen taraf tutmamalıdır.
·
Yarışmanın yeri, zamanı, katılma koşulları önceden belirlenip
duyurulmalıdır.
·
Eğitim ortamında yarışma kurallara uygun olarak yapılmalı ve sonuçlar
herkese açık olmalı, tartışarak eksikler giderilmeli, yanlışlar düzeltilmelidir.
j)
Proje tekniği:
Bilimsel yöntemin basamaklarına göre
düzenlenmelidir. Her öğrenci ilgi duyduğu alanda proje alabileceği gibi, bir
grup da alabilir. Eğer gruba veriliyorsa herkesin görev, yetki ve sorumlulukları
belirlenmelidir. Bu teknikte bilişsel, duyuşsal, devinişsel alanın üst
derecedeki hedef davranışları kazandırılabilir. Bu teknikte şu sıraya
uyulabilir:
·
Öğrencinin üzerinde çalışacakları sorunu kendi istekleriyle belirlemeleri
ya da onlara çeşitli sorunlar sunulmalı,bunlardan birini seçmeleri
sağlanmalıdır.
·
Sorunu bir grup seçmişse, herkesin görev, yetki ve sorumlulukları
saptanmalıdır.
·
Proje süresi belirlenmelidir.
·
Çalışma planı yapılmalıdır.
·
İlgili kaynaklar belirlenmeli, okunmalı ve not alınmalıdır.
·
Sorun sınırlanmalı, ve alt problemler belirlenmelidir.
·
Denenceler kurulmalıdır.
·
Araç-gereçler hazırlanmalı ve veriler toplanmalıdır.
·
Plana göre işler yapılmalı ve bitirilmelidir.
·
Proje ilgililere ve sınıfa sunulmalı, gerekiyorsa yanlışlar düzeltilmeli
ve eksikler giderilmelidir.
·
Rapor yazılıp ilgililere verilmelidir.
Proje tekniğinde sorunu bir grup almışsa herkesin
görevini yapıp yapmadığı değişik ve uygun zamanlarda yoklanmalıdır. Bu gibi
durumlarda projenin bir başkanı olmalıdır ve başkan seçimle iş başına
gelmelidir.
5-
TAM ÖĞRENME YOLUYLA ÖĞRENME:
Bloom’ca sunulan öğrenme modelinde girdi ve
işlemle değişkenleri olarak şunlar yer almaktadır. * Bilişsel giriş
davranışları, *Duyuşsal giriş karakteristikleri, *Öğretim hizmetinin niteliği.
1)
Öğrencinin bilişsel giriş davranışları ve duyuşsal giriş karakteristiği
bilinmelidir. Yani bir derse başlamadan önce, öğrencinin dağarcığında
getirdikleri, bildikleri ile ilgisi, güdülenmişliği, tutumu vb saptanmalı; daha
sonra öğretim bu özellikler göz önünde tutularak düzenlenmelidir. Çünkü bilişsel
giriş davranışları, başarıda gözlenen varyansın .50’sini, duyuşsal giriş
karakteristikleri .25’ini; her ikisi birlikte işe koşulduğunda .65’ini
açıklayabilmektedir.
2)
Öğretim hizmetinin ise en azından şu niteliklerle donanık olması
gerekir:
·
Her eğitim durumunda ip uçları bulunmalıdır. Kimi öğrenciler için ip
uçları yazılı kaynaklardan alınabilir. Kimi öğrenciler için bunlar sözlü
açıklamalar şeklinde olabilir. Kimi öğrenciler ise gösteri, model ve
açıklamaların birleşimi yada daha başka ipuçları kullanabilir.
·
Her eğitim durumunda pekiçtireç bulunmalıdır. Bu pekiçtireçler öğrenciye,
içinde yaşanılan kültürel değerlere,dersin niteliğine, zamana, yere ve
kazandırılacak hedef davranışlara göre ayarlanmalıdır.
·
Her eğitim durumunda öğrencinin etkin katılımı sağlanmalıdır. Bu katılım
açık ve zihinsel biçimde olabilir. Öğrencinin kendisi için yaptığı yineleme ve
alıştırmalar da katılganlığın ölçütü olabilir.
·
Her eğiti durumunda dönüt ve düzeltme bulunmalıdır. Tam öğrenmenin
başarılı olduğu görülen durumlarda şöyle bir yolun tutulduğu gözlenmektedir:
Öğrencilere, hem onların eldeki ünitede neler öğrenmiş bulunduklarını, hem de
dizideki diğer üniteye geçmeden önce daha neleri öğrenmeleri gerektiğini
(eksiklerini) belirleme amacı güden izleme testleri (biçimlendirme-yetiştirmeye
dönük değerlendirme) uygulanmakta ve öğretmenin yönetiminde bu testlerin
sonuçlarından öğrenciler etkili şekilde yararlanmaktadır. Her ünitenin sonunda
yapılan izleme türü değerlendirme sonuçlarına bakılarak, her öğrencinin eksik ve
yanlışları belirlenmeli; sonra bunları giderici ek öğretim yapılmalıdır.
Programlı öğretim,Skinner’in öğrenme
makinelerine ve pekiştirme ilkesine dayandırılmaktadır. Öğretimin
bireyselleşmesi ve tam öğrenme ilkeleri temele alınmıştır. Bunu için öğrenme-
öğretme ortamı aşamalı olarak şu şekilde düzenlenmelidir:
·
Küçük Adımlar İlkesi: Ünite öğrenciler tarafından kolayca öğrenecek
biçimde en küçük bilgi ve beceri birimlere ayrılmalıdır. Öğrenci bunları adım
adım öğrenip ilerlemelidir.
·
Etkin Katılım İlkesi: Ünite öğrenciler tarafından yapılmalıdır. Bunun
için ünitede bir araştırma ve araştırmayla ilgili bir sonu bulunmalıdır. Soru
hem sorulan bilginin kazanılıp kazanılmadığını yoklamalı;hem de öğrencinin
öğrenmesinde bir araç olmalıdır.
·
Başarı İlkesi: Sorular, öğrencini yapabileceği düzeyde ve sunulan
bilgiyle ilgili olmalıdır. Öğrenci her soruyu bulmak zorundadır. Böylece
yanıtlanan her soru, öğrencinin öğrenme güdüsünü artırabilir.
·
Anında Düzeltme ilkesi: Sorulan soruya öğrencinin verdiği yanıtın
doğruluğu, yanlışlığı anında ona bildirilmeli; yanlışsa hemen düzeltme olanağı
ve fırsatı verilmelidir. Yanlış yanıt düzeltilmeden ikinci bilgiye
geçilmemelidir.
·
Aşamalı İlerleme ilkesi: Sunulan bilgi basitten karmaşığa, kolaydan zora,
somuttan soyuta ve birbirinin önkoşulu olacak şekilde sıralanmalıdır. Öğrenci bu
sıranın mantığını öğrenip kavramalı ve aşamalı olarak ilerlemelidir.
·
Bireysel Hız İlkesi: Öğrenci kendi ilgi ve yeteneğine göre, öğrenme
hızını ayarlayabilmelidir. Bu tür eğitimde Onun başarısız olup sınıfta kalması
söz konusu değildir.
Bir derste öğrenciye kazandırılacak hedef davranışlar bilişsel, duyuşsal ve devinişsel alanın değişik basamaklarında oluşabilir . Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde bilgi, kavrama, uygulama düzeyindeki hedef davranışların kazandırılması kararlaştırılabilir. Böyle bir durumda bir strateji ve öğrenme yöntemi işe koşulamayabilir; çünkü kazandırılacak hedef davranışların düzeyleri farklıdır. Bu nedenden dolayı her hedef davranışa uygun öğrenme stratejisi ve yöntemi seçilip uygulanmalıdır. Yani bilgi düzeyi için sunuş yolu stratejisi ve düz anlatım; kavrama için buluş yolu stratejisi ve güdümlü tartışma;uygulama için ise araştırma-soruşturma stratejisi ve örnek olay yada gösterip-yaptırma yöntemi seçilip kullanılmalıdır. İşte birden fazla farklı düzeyde hedef davranışları kazandırmak için uygun ve değişik yöntemlerin bir arada kullanılmasına Karma Yöntem denir.
(Çeşitli kaynaklardan özetlenerek hazırlanmıştır)
Bu sayfa 05.04.2009 15:20:34 Tarihinde Güncelleştirilmiştir |