Ana Sayfa

 Öğretmenler

 

 

 

"HİÇ BİR ÖĞRENME-ÖĞRETME YÖNTEMİ TEK BAŞINA TÜM EĞİTİM DURUMLARINA UYGUN DEĞİLDİR"

ÖĞRETİM YÖNTEM ve TEKNİKLERİ

İÇİNDEKİLER   

YÖNTEM VE ÖNEMİ:

1.DÜZANLATIM YÖNTEMİ:

Düzanlatım yönteminde kullanılabilecek teknikler:  

Günlük Konuşma 

Panel

Diyalog

Forum

Komite Görüşmesi

Brifing (Sunu)

Sempozyum

Konferans

Söylev

 

2- GÜDÜMLÜ TARTIŞMA YÖNTEMİ:

Güdümlü Tartışma yönteminde kullanılabilecek teknikler:  

Küçük Grup Tartışması

Büyük Grup Tartışması

Çember Tekniği

Zıt Panel

Münazara

Açık Oturum

Soru Cevap

 

3-ÖRNEK OLAY YÖNTEMİ:

Örnek Olay yönteminde kullanılabilecek teknikler:  

Worksop

Beyin Fırtınası

Problem Çözme

Karar Verme

Kubaşık Öğrenme

 

4-GÖSTERİP YAPTIRMA YÖNTEMİ:  

Gösterip Yaptırma yönteminde kullanılabilecek teknikler:  

Gösterip Yaptırma

Demonstrasyon

Dramatizasyon

Deney

Gözlem

Gezi

Sergi

Eğitsel Oyunlar

Arkası Yarın

Yarışmalar

Proje tekniği

 

5-TAM ÖĞRENME YOLUYLA ÖĞRENME

 

6-PROGRAMLI ÖĞRENME

 

7-KARMA YÖNTEM

 


*YÖNTEM VE ÖNEMİ:

Yöntem, bir ilkeler ve kurallar bütünüdür. bu ilkelerin ve kuralların belli biçimde uygulanması da tekniktir. Bu ilke ve kurallar amaca ve konuya göre seçilmelidir. 

Yöntem; öğrenci etkinliğini esas almalıdır, verimli olmalıdır, olanaklara ve koşullara uygun olmalıdır, öğrenciye göre olmalıdır, eğitim amaçlarına uygun olmalıdır, bireysel ayrılıkları dikkate almalıdır, yaparak yaşayarak öğrenmeye olanak sağlamalıdır, uygulama gücü olmalıdır ve öğrenci kişiliğini geliştirici olmalıdır.

1.DÜZANLATIM YÖNTEMİ:

Öğretmenlerin en çok kullandıkları bir yöntemdir. Bu yöntemle bilişsel alanın bilgi, duyuşsal alanın alma ve tepkide bulunma, devinişsel alanın uyarılma basamağındaki davranışlar kazandırılabilir. Bu yöntem daha üst düzeydeki hedef davranışların kazandırılması sırasında dikkat çekme, güdüleme, gözden geçirme ve geçiş basamaklarında, ara ve son özette, tekrar güdüleme ve kapanışta kullanılabilir.

Bu yöntemin faydaları:

  • Diğer yöntemlere nazaran zaman , emek ve masraf bakımından ekonomiktir.

  • Telkin yapmaya, bazı duygu ve düşünceleri vermeye elverişlidir.

  • Bir konuyu takdim, güdüleme, derste hazırlık safhası, gözlem, deney, araştırma ve incelemenin özetlenmesinde kullanılabilir.

  • Öğretmenin bilgi ve tecrübelerini öğrencilere aktarır.

  • Kişiye iyi bir dinleme alışkanlığı kazandırır.

  • İşitsel tipler için en iyi bir yöntemdir.

  • Kaynak kıtlığında işe yarar.

  • Bazı öğrencilerin belli konuları izlemesinden sonra anlatması ile toplum önünde konuşma yeteneği kazandırır.

Anlatma yönteminde dikkat edilecek yönler:

  • Anlatan kişinin konuyu çok iyi bilmesi gereklidir.

  • "             "   iyi bir plan yapması gerekir.

  • Konuşulan dil öğrenci düzeyinde olmalıdır.

  • Kullanılan dil gramer bakımından doğru olmalıdır.

  • Zaman zaman soru cevap tekniği ve araç- gereçlerden yararlanılmalıdır.

  • Anlatırken öğrenci ile göz ilişkisine dikkat etmelidir.

  • Öğrencilere not aldırılmalıdır.

  • Anlatılan konunun içeriği veya bölümleri hakkında dinleyicilerin bilgisi olmalıdır.

Düz anlatım yöntemiyle istendik davranışlar kazandırılırken şu tekniklerden yararlanıla bilinir:

a)        Günlük Konuşma: Herhangi bir hedef davranışı gerçekleştirmek üzere düzenlenmemiş bir konuşma türüdür. Önceden tasarlanmadan yapılan bir konuşmadır. Bazen öğrencilerden beklenmedik sorular gelince öğretmen tarafından kullanılır. Öğretmen bu sorulara kısa ve öz cevaplar verebilir.

b)        Panel: Bir başkanlı küçük bir gurubun bir masa etrafında oturup öğrencilere bir konu üzerinde yaptıkları konuşma türüdür. Dinleyiciler konuşmacılara sorular sorup görüşlerini isteyebilirler.

c)        Diyalog: İçlerinden birinin öğretmen olabileceği kişiyle, diğer kişi yada kişilerle bir konudaki karşıt görüşleri öğrenciye sunmak için kullanılan sözel bir iletişim türüdür. Örneğin valinin görevleri ve yetkileri konusuyla ilgili ilkeler öğrencilere kazandırılırken öğretmen vali, bir öğrenci de vatandaş olabilir. Öğrenci “sizin görevleriniz nedir?” sorusunu sorarak diyalogu başlatabilir. Valinin görevleri sınıfa sunulabilir.

d)        Forum: Değişik görüşe sahip öğrencilerin herhangi bir konudaki koruları tartışarak bir sonuca varmak için, bir başkanın yönetiminde sürdürdükleri sözlü iletişim türüdür. Forumu yöneten öğretmenin hem konuşmada hem yöneticilikte usta olması gerekir. Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde “Osmanlı imparatorluğunun gerileme devri” ile ilgili olgu ve ilkeler öğrencilere kazandırılırken forum düzenlenebilir. Ancak öğrencilerin işlenen konuda farklı görüşlere sahip olması sağlanmalıdır. Öğretmen daha sonra bir özet yapmalıdır.

e)        Komite Görüşmesi: Yeteri sayıda bir grubun, belli bir konuyu inceleyip daha üst bir kurula rapor hazırlamak amacıyla işe koştukları bir konuşma türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde “Yurdumuzda Ekonomik Yaşam” ile ilgili belli bir guruba görev verilir. Bu grup  belirtilen konuyla ilgili araştırma yapıp sınıfa sunabilir, onun üzerinde sınıfça tartışılabilir.

f)          Brifing (Sunu) : Değişik konularda ilgili kurula ya da yöneticiye bilgi vermek amacıyla kısa ve öz olarak yapılan bir sözel iletişim türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde “İlimizin Yönetimi” ünitesiyle ilgili hedef davranışlar kazandırılırken brifing eğitim ortamında kullanılabilir.

g)        Sempozyum: Küçük bir konuşmacı grubun öğrenci karşısında, bilimsel, sanatsal, düşünsel ağırlık taşıyan bir konunun belirli bir yönü üzerinde önceden belirlenmiş bir konuşma yapmalarıdır .Sosyal Bilgiler dersinde “Atatürkçülük” konularında hedef davranışlar öğrencilere kazandırılırken sınıfça sempozyum yapılabilir. Bu konuda bildiri sunmak isteyen öğrenciler önceden belirlenir. Öğrenciler bildiri sunanlara soru sorabilirler.

h)        Konferans: Belli bir konuda çeşitli uzmanlarca açıklama yapmak, bilgi vermek amacıyla yapılan bir konuşma türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde her konuda uzmanlar sınıfa getirilebilir, öğrenciler konferansçıya soru sorabilir, sorular önceden hazırlanmalıdır. Bu sorular öğretmen tarafından daha önceden gözden geçirilmelidir.

i)          Söylev: Herhangi bir konuda bir kişinin duyuşsal yönü baskın ve dinleyicileri coşturmak amacıyla yaptığı bir konuşma türüdür. Sosyal Bilgiler dersinde anma günlerinde, bayramlarda öğrencilere bu tür konuşmalar yapılabilir. Söylevin kısa olmasına dikkat edilmelidir.  

 

 

2- GÜDÜMLÜ TARTIŞMA YÖNTEMİ:

 

     Bu yöntem öğrencilerin hedef davranışları kazanmaları için yaşantı ve görüşlerini paylaştıkları, öğretmenin gözetiminde  yapılan grup kontrol sürecidir. Bu tartışma yönteminde öğretmen hedef davranışları gerçekleştirecek biçimde dikkatlice planlamalıdır. Soru ve cevaplara  öğrenciler etkin biçimde  katılmalı, öğretmen ise, genellikle yol gösterici olmalıdır. Öğrenciler birbirlerinin düşünce, yaşantı ve görüşlerini paylaşmalı, hedef davranışları kazanmaları için yüreklendirilmelidir. Soru ve cevaplar eleştirisel olmalı, bu iş yapılırken öğretmen, öğrencileri hedef davranışlara doğru yönlendirmeli ve rehberlik yapmalıdır. Çünkü güdümlü tartışma yöntemi bilişsel alanın kavrama, analiz ve değerlendirme duyuşsal alanın tepkide bulunma ve değer verme basamaklarındaki hedef davranışların kazandırılmasında kullanılabilir.

    Güdümlü Tartışma Yönteminde şu teknikler kullanılabilir:

a)       Küçük Grup Tartışması: Bu tekniğin uygulanmasında en az dört koşulun sınıf ortamında sağlanması gerekir. Bunlar 1- Kazandırılacak istendik davranışlar en az kavrama düzeyinde olmalıdır. 2-Öğrenciler üzerinde tartışacakları konunun bilgi düzeyindeki hedef davranışları kazanmış olmalıdırlar. Yani tartışılacak konu kavrama düzeyine ise onun bilgisine; yok eğer analiz düzeyinde ise bilgi, kavrama, uygulama düzeyindeki ön koşul olan hedef davranışlara öğrenci sahip olmalıdır. 3-Sınıftaki öğrenci sayısı (12) den fazla olmamalıdır. 4-Bir tiyatro oyunu, skeç, konferans, panel, bir film sunulmalı sonra tartışmaya geçilmelidir. Grupların görüşleri, çözümleri, düşünceleri, buluşları birleştirilip seçilen bir kişice sınıfa anlatılmalıdır. Eğer doğru çözümler, düşünceler grupça bulunamamışsa, öğretmen gerekli yerlerde ip ucu verebilir fakat doğru görüşü, çözümü söylememelidir.

b)       Büyük Grup Tartışması: Bu tekniğin uygulanması için de en az dört koşulun sınıf ortamında sağlanması gereklidir. Bunlar: 1-Kazandırılacak istendik davranışlar en az kavrama düzeyinde olmalıdır. 2-Öğrenciler tartışacakları konunun bilgi ve becerisine sahip olmalıdır. 3-Öğrenci sayısı küçük gruplara bölünmeyecek kadar az (7-9 kişi) olmalıdır. 4-Tartışmayı yönetecek ve konuyu iyi bilen bir lider seçilmelidir. Bu kişi öğrenci olmalı, eğer öğrenci yoksa öğretmen bu görevi üstlenmelidir. Bu teknikte öğrenciler birbirlerini görecek şekilde oturmalıdır. Sonra problem sınıfa sunulmalıdır. Sorunla ilgili soru sınıfa sorulmalı ve istekli öğrencilerle  tartışma başlatılmalıdır. Görüş belirten öğrencilerden gerekçe istenmelidir. Tartışmayı yöneten görüş belirtmemeli,bir görüşün yanında yer almamalı, yalnız açık uçlu sorularla tartışmaya açıklık getirmelidir. Her öğrencinin tartışmaya katılması sağlanmalı, konunun dışına çıkılmasına izin verilmemelidir. Doğru yanıtlar gelmiyorsa ipucu verilmelidir. Tartışmanın sonunda özet yapılmalı; varılan doğru görüş ve çözümler vurgulanmalıdır.

c)       Çember Tekniği: Bu tekniğin uygulanması için kazandırılacak davranışların en az kavrama düzeyinde ve öğrencilerin tartışacakları konunun bilgi ve becerilerine sahip olması gereklidir. Öğrenci sayısı genellikle 10-15 civarında olmalıdır. Bu teknikte önce tartışmayı yönetecek bir lider seçilmelidir. Lider hem tartışmayı yönetmeli hem de zamanı ayarlamalıdır. Bir sekreter de seçilmelidir. Sekreter görüşleri belirleyip yazmalıdır, öğrenciler çember şeklinde oturmalıdır. Önceden hazırlanan sorular teker teker her öğrenciye sorulmalı ve onların cevapları sekreter tarafından  not edilmelidir. Her öğrenciye her defasında 1-2 dakika süre verilmelidir. Tartışmanın sonunda  ana noktalar vurgulanmalıdır. Doğru yanıtlar yoksa öğrencilere ipucu verilmelidir.

d)       Zıt Panel: Bu teknikte de kazandırılacak hedef davranışlar en az kavrama düzeyinde olmalı ve öğrenciler soracakları ya da cevaplayacakları konunun kavramlarını, olgularını, ilkelerini vb bilmelidirler. Bu teknikte önce paneli yönetecek bir lider seçilmelidir. Sonra sınıf ikiye bölünmeli ve her bölüm kendi içinde 2-3-4 kişiden oluşan gruplara  ayrılmalıdır. Bundan sonra biri soru diğeri cevap grubu olarak saptanmalıdır. Bu gruplar belirlendikten sonra tartışılacak  soru sınıfa sunulmalı ve soru grubu soruları, cevap grubu da muhtemel soruların cevaplarını hazırlamak için her iki  gruba 10-15 dakikalık bir süre verilmelidir. Bu sürenin sonunda soru grubu hazırladığı soruları diğer gruba sormalı ve onlar da bunları cevaplamalıdırlar. Eğer cevap gelmiyorsa soru grubu kendi sorularını cevaplayabilirler. Hatta soru soran grup cevaplayan; cevaplayan grupta soru soran grup haline getirilebilir. Öğretmen grupların yanıltıcı ve konu dışı soru sormalarını, hep aynı öğrencinin soru sormasını ve yanıtlamasını engellemelidir.

e)       Münazara: İki tartışma grubunun bir konuyla ilgili iki karşıt görüşü bir jüri önünde savunmalarıdır. Öğretme-öğrenme ortamında sıkça kullanılır. Münazarada yanlış olan görüş kazanabilir. Bu durum öğrencileri istenmedik davranışlara götürebilir,bu nedenden dolayı münazara konuları tutarlı biçimde seçilmelidir. Münazara sonunda jüri başkanınca ya da öğretmence bir açıklama yapılmalıdır.

f)         Açık Oturum: Değişik görüşlere sahip küçük bir öğrenci yada konuşmacı grubun, bir başkan yönetiminde bir konuyu diğer bir grubun önünde tartışması için düzenlenen özel bir iletişim türüdür.

  3-ÖRNEK OLAY YÖNTEMİ:

  Örnek olay yöntemi, gerçek yaşam sorunlarıyla öğrencileri yüz yüze getiren bir yöntemdir. Daha önceden öğrenilmiş kavram ve ilkelerin uygulanmaya konulmasıyla, öğrenme-öğretme ortamında kuram ve uygulama arasındaki boşluğun doldurulmasına yardımcı olur. Bazen Sosyal Bilgiler dersinde konular soyut olabilir, öğrenciler soyut konular ile gerçek yaşam arasındaki köprüyü kuramayabilirler, bu sorunu çözmek için örnek olay yönteminden yararlanılır. Bu yöntemde derslikte gerçek yaşantıya benzetilmiş olgu, olay, durum ve sorunlarla öğrenciler yüz yüze getirilir. Örnek olay öğrencilere ev ödevi olarak da verilebilir. Bu tutum öğrencilerin sınıfa hazırlıklı gelmelerini sağlayabilir. Bu yöntem öğrencileri edilgen halden etken hale getirebilir. Örnek olay yöntemi yeterli olgunluğa ulaşmamış ve kalabalık sınıflarda uygulanamaz. Örnek olay Sosyal Bilgiler ünitelerinde etkin şekilde kullanılabilir.   Örnek olayın yoğun olduğu üniteler: Trafik, ilimiz ve yurdumuzun yönetimi, ekonomik yaşam, turizm, komşularımız gibi konu ve ünitelerde bu yöntem kullanılabilir.

·         Aşamalı Teknik: Her ünitenin içinde aşamalı bir gidiş vardır. Öğrenciye sırasıyla önce bilgi, sonra kavrama, daha sonra uygulama ,analiz, sentez ve değerlendirme basamaklarındaki hedef ve davranışlar kazandırılmalıdır. Uygulama ve daha yukarıdaki hedef davranışlara sıra gelince Örnek Olay Yöntemi  etkin biçimde kullanılabilir. Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde Türkiye’nin Suriye ile belli başlı sorunlarını çözmede temel ilkeleri kullanabilme hedefini gerçekleştirmek için bu hedefin ön koşulu olan bilgi ve kavrama düzeyindeki hedef davranışlar öğrenciye kazandırıldıktan sonra, uygulama düzeyindekine sıra gelince Türkiye ile Suriye arasındaki sorunlardan biri sınıfa yazılı olarak sunulabilir.

·         Kısa Örnek Olay ya da Toplumsal Sorunlar:Derste kazandırılacak hedef davranışlar  kavrama düzeyinde ise kısa örnek olay kullanılabilir. Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde Demokratik Yaşamın önemini kavrayabilme ile ilgili hedef davranışları öğrenciye kazandırırken  kısa örnek olay sınıfa sunulabilir.  

 

Örnek Olay Yönteminde Şu Teknikler Kullanılabilir:

a)       Worksop:  Bu teknikte hedef davranış en az uygulama düzeyinde olmalıdır, öğrenci sayısı da çok az olmalıdır. Konuyla ilgili bilgi ve kavrama düzeyinde öğrencilerin eksikleri olmamalıdır. Bu teknikte grup bir yönetici seçmeli yada bu görevi öğretmen üstlenmelidir, çalışma planlanmalı; sonra konu grup üyelerine sunulmalıdır. Grup üyeleri konunun işlenmesinde yöntem ve ilkeleri birlikte görüşüp fikir alışverişinde bulunarak belirlemelidir. Daha sonra çözüm özetlenip her bireye sunulmalıdır. Öğretmen gruba rehberlik yapmalı, onların özgürce çalışmalarını sağlamalıdır. Örneğin; Sosyal Bilgiler dersinde Doğu Anadolu Bölgesi ile ilgili belli başlı ilkeleri açıklayabilme hedefinin davranışlarından biri göç olgusunu nedenleriyle açıklayıp yazma olsun. Göç olgusuyla ilgili örnek bir olay sınıfa sunulmadan önce başkan seçilir,bundan sonra örnek olay öğrencilere sunulmalı ve onlardan çözüm önerilerini oluşturmaları istenmelidir. Bu basamaktan sonra çözüm önerilerini oluşturmaları istenmelidir. Bu basamaktan sonra çözümler özetlenip her bereye sunulmalıdır.  

 

b)       Beyin Fırtınası:  

Beyin Fırtınası Nedir? 

Bireylerin eleştirilme endişesi olmadan fikirlerini rahatlıkla ifade ettikleri grup tartışma tekniğidir. Beyin fırtınası, değişik fikirlerin ortaya konulmasını destekler, böylece kısa sürede çok sayıda farklı fikirler üretilir. Bu tekniğin uygulanmasında fikirlerin niteliğinden çok, sayıca çokluğu önemlidir.

Gruplar, bu tekniği uygulayarak daha yaratıcı bir şekilde belirli bir konuda hızlı bir süreç içinde çok sayıda fikir üretirler. Fikirler, gruptakilerin bilgilerini, tecrübelerini ve ileri görüşlerini birleştirir bir şekilde toparlanarak listelenir ve ortaya çıkan fikirler listesinden kullanılabilecek olanlar seçilir:

Beyin Fırtınasının Yararları:

-Grubun bütün olarak bilgilerini ve deneyimlerini ortaya koymasına yardımcı olur.

-Yaratıcılığı destekler.

-Grubun bütününün katılımını sağlar.

Nasıl Beyin Fırtınası Yaparız?

- Ekip lideri beyin fırtınası için konuyu yeniden gözden geçirerek netleştirir,

-Belirli bir süre tespit edilir,

-Gruptaki her üye sıra ile bir fikir ortaya atar,

-Ekip lideri her fikri tahtaya yazar. Fikir özetlenerek tahtaya yazılır ise fikri ortaya atan kişinin fikrin anlamını koruduğunu kabul etmesi gerekir,

-Fikirlerin sayıca çokluğu önemlidir. Bir kişinin fikri daha önce kaydedilen bir başka fikre bağlantılı olabilir,

-Süreç, gruptakilerin bütün fikirlerini tamamlanıncaya kadar devam eder,

-Ekip lideri bir sonraki aşamaya geçmeden önce gruba kaydedilecek daha başka fikirlerinin olup olmadığını sorar.

Beyin Fırtınası için Kurallar:

-Her grup üyesi her seferinde yalnız bir fikir söyler,

-Fikirler dönüşümlü olarak söylenir,

-Fikirler söylenirken ortaya atılan fikirle ilgili olarak hiçbir yorum ve eleştiri yapılmaz, fikirler sorgulanmaz veya yargılanmaz,

-Hızla bir kişiden diğerine geçilir,

-Grup üyeleri eğer sıra kendilerine geldiğinde söyleyecek fikirleri yok ise "beni geçin" der,

-Her fikir; çılgınca, mantıksızca, aptalca, uygun değil veya tekrar ediliyor gibi görülse bile, kabul edilir,

Tartışma / Açıklama Bölümü:

Bütün fikirlerin ortaya atılışı tamamlandıktan sonra tartışma/açıklama bölümüne geçilir. Ortaya atılan fikirler üzerinde tartışılarak fikirlerin tam olarak anlaşılması sağlanır. Bu bölümün sonunda bütün grup üyelerinin uzlaşması ve bir fikir üzerinde hemfikir oluşması zorunluluk değildir.

-Grup üyelerinin aydınlanmasını istedikleri noktalar üzerinde beyin fırtınası yaratılarak tartışılır,

-amacına uygun olmayan, grubun becerilerinin dışında ve daha önceden tamamlanmış fikirler elenir,

-Aynı özelliği taşıyan fikirler gruplandırılarak birleştirilir.

Beyin Fırtınasını Ne Zaman Kullanabiliriz?

-Amaçlar belirlenirken,

-Öğretmen/öğrenci katılımını sağlamak için,

-Öğrenci/personel/veli fikirleri arasından öncelik taşıyanların belirlenmesinde,

-Fazla sıklıkla toplanmayan gruplarda fikir üretiminde,

-Büyük değişim yaratacak fikirleri ortaya çıkarmada,

-Personele görüşlerini açıklama fırsatı tanımada,

-Eleştiriyi formülleştirmede,

-Görüş birliğine ulaşmada,

-Gelişim hedeflerinin belirlenmesinde,

-Problem çözümünde,

-Yaratıcı fikirler üretmede.

Beyin Fırtınasının temel kuralları:

  1. Bütün öneriler kabul edilir ve listelenir,

  2. Hiçbir öneri eleştirilmez,

  3. Fikirlerin özgürce açıklanması desteklenir,

  4. Bütün fikirler ortaya konuluncaya kadar önerilerin ortaya konuşu devam eder,

  5. Fikirlerin sınıflandırılması sağlanır,

  6. Benzer fikirler fikri ortaya atanın kabulü ile gruplandırılır,

  7. Öneriler, fikri ortaya atanın kabulü ile geliştirilir.

( Beyin Fırtınası bölümü MEB'nın  Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı tarafından  1999 yılında hazırlanan  "Okul Gelişim Modeli/ Planlı Okul Gelişimi" adlı kitaptan alıntı yapılarak yazılmıştır)

 

c)       Problem Çözme: Bu teknik bilimsel araştırma süreci içermektedir;  bu sürece göre aşağıdaki işlemler sırasıyla yapılır:

·         Problemin farkına varma ve onu sınırlama

·         Çözüm ile ilgili kaynakları tarama,bilgi toplama

·         Problemin çözümü için önerilerde bulunma

·         Uygun araçları hazırlama ve verileri toplama, organize etme

·         Önerileri test etme

·         Çözüme ulaştırma.

Bu tekniğin kullanılabilmesi için derste kazandırılacak hedef davranışların en az uygulama düzeyinde olması; öğrencilerin ön koşul olan hedef davranışları önceden kazanması gereklidir. Eğer önkoşul olan davranışların yani bilgi ve kavrama düzeyindeki bilgi ve yeterlikleri kazanmamışsa bu teknik uygulanmaz.

d)       Karar Verme: Toplumsal problemlerin çözümünde en çok kullanılacak süreçlerden biridir. Sosyal Bilgiler dersinde hem hedef davranışa, hem de içeriğine en uygun süreçlerden biridir. Bu aşamada şu basamaklara uyulabilir:

·         Problemin farkına varma

·         Problemi tanımlama (ne olduğunu, ne olmadığını, sınırlarını belirleme)

·         Seçenekleri belirleme (hangi çözümlerin, nasıl kullanılacağının ve getireceği sonuçların neler olduğunun teker teker saptanması)

·         Seçeneklerin her birinin değerlendirilmesi

·         Bir planı uygulama (verilen kararlardan her birinin uygulanması)

·         Sonuçların değerlendirilmesi.

e)       Kubaşık Öğrenme:  Bu tür öğrenmede bilimsel yaklaşım ve demokratik tutum baskındır. Bu tür öğrenmede öğrenciler iki ile altı kişilik  gruplara ayrılmalı (genelde dört kişilik), bu ayırımda grupların her düzeyinde öğrencilerin görev alması sağlanmalıdır. Grup yapılırken konuya ilgi duyanlar bir araya getirilmelidir. Bu tür yaklaşımda şu sıraya uyulmalıdır:

·         Konuyu saptama: Öğretmen tarafından hedef davranışlarla ilgili konular belirlenmeli ve grupların ilgi duydukları konuları seçmeleri sağlanmalıdır.

·         Kubaşık planlama: Öğrenciler ve öğretmen 1.basamakta belirledikleri konunun alt basamaklarını, hedeflerini,her bir öğrencinin görevini, özel olarak öğrenme süreçlerini birlikte çalışarak planlamalıdır.

·         Çalışmaya başlama: Öğrenciler plan üzerinde çok geniş olarak çalışmalı; okulda ve okul dışında, çevrede sorunla ilgili kaynakları bulup okumalı, almalı, ilgili kişilerle görüşmeler yapmalıdır. Öğretmen onların çalışmalarını yakından izlemelidir, istedikleri zaman onlara yardım etmelidir.

·         Analiz ve sentezleme: Öğrenciler elde ettikleri bilgileri önce analiz edip değerlendirmeli, sonra konuyla ilgili ve gerekli olan bilgileri özümseyip birleştirmeli, sınıfa sunmak üzere değerlendirmelidir. Bu işe grubun tüm üyeleri etkin bir biçimde katılmalıdır.

·         Bilgiyi sınıfa sunma: Öğrenciler çalışmalarını öğretmenin denetiminde sınıfa teker teker ya da birlikte bir plan dahilinde sunmalıdır.

·         Değerlendirme: Çalışmaya katılan her bir öğrenci ve grup öğretmen tarafından değerlendirilmelidir.

4-GÖSTERİP YAPTIRMA:

     Uygulama ve üst düzeydeki hedef davranışların kazandırılmasında, duyuşsal alanın değer verme, örgütleme, kişilik haline getirme, devinişsel alanın tüm basamakları için Gösterip –Yaptırma Yöntemi etkili biçimde kullanılabilir. Bir beceriyi kazandırmanın en etkili yolu, onun uygulamasını yaptırmaktır. Sözgelişi Sosyal Bilgiler dersinde; araştırma yapmayı öğrenmenin en etkili yolu, verilen bir konuda örneğin “göç olgusunun nedenleri” için, bizzat araştırma yapmak; harita çizmeyi öğrenmek için ise, bizzat harita çizmektir. Gösterip yaptırma, bir teknik yada bir işlemin uygulanmasını, araç gerecin çalıştırılmasını, önce gösterip açıklayarak, sonra da öğrenciye alıştırma ve uygulama yaptırarak kazandırmanın amaçlandığı ortamlarda kullanılan bir öğrenme-öğretmen yöntemidir. Bu yöntemde fiziksel yada zihinsel beceriler,önce en uygun biçimiyle öğretmence gösterilir,gerekli açıklamalar yapılır, daha sonra öğrencilerin aynı becerileri tekrarlaması ve uygulaması istenir, yanlışlıklar anında düzeltilir; çünkü yanlış kazanılmış becerilerin sonradan düzeltilmesi çok zor ve zaman alıcıdır. Bu yöntemde ders çalışırken şu ilkelere uyulmalıdır:

·         Kazandırılacak davranışlar; önce öğretmen tarafından en olgun şekliyle öğrencilere gösterilmeli,gerekli açıklamalar ve yinelemeler  yapılmalıdır, çünkü öğrenci görmediği beceriyi yapamaz.

·         Her öğrenci gösterilen davranışı ve davranış zincirlerini gerçek bir durumda yada gerçeğe yakın bir örüntüde yapmalı; yanlış anında öğretmen tarafından düzeltilmelidir, çünkü yanlış kazanılmış becerinin sonradan düzeltilmesi çok zor ve zaman alıcıdır.

·         Uygulamalarda her bir öğrencinin beceriyi yapıp yeter sayıda yinelemesine imkan ve fırsat verilmeli; bunlar öğretmen gözetiminde ve denetiminde yapılmalıdır, çünkü yineleme becerinin öğrenilmesini ve kalıcılığını sağlayabilir.

·         Becerinin bir bütün olarak ortaya çıkması için gerekli tüm iş ve işlem basamakları aşamalı olarak belirlenmeli ve bu basamaklar tahtaya yazılmalı; öğrencilere not ettirilmelidir. Çünkü iş ve işlem basamakları becerinin en kışa zamanda, en etkin ve ekonomik olarak ortaya çıkmasını sağlayabilir.

·         Öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeyi, zihinsel ve fiziksel becerileri kazanacak nitelikte olmalıdır. Çünkü öğrenme, bilişsel, duyuşsal, ve devinişsel hazır bulunuşlukla çok yakından ilgilidir. Gerekli ön koşul olan davranışlara sahip olmayanlara, o davranışın üstünde ve daha karmaşık davranışlar öğretilemez.

·         Öğrencilere yaşamda kullanacakları zihinsel ve fiziksel beceriler kazandırılmalıdır. Bunlara öncelik verilmelidir. Çünkü öğrenci işe yarayacağına inandığı becerileri öğrenmek isteyebilir ve bunları geliştirmeye çalışabilir.

·         Beceri aşamalı olarak dizilmelidir. Bir basamak öğrenilmeden diğerine geçilmemelidir. Yani iş ve işlem basamaklarının her biri tam olarak kazandırılmadan diğerinin yapılmasına izin verilmemelidir. Çünkü ürün en olgun biçimiyle ortaya çıkmayabilir, zaman ve enerji boşa harcanabilir.

·         Hayati tehlike olmaması için tüm önlemler alınmalıdır.

·         Derslik, işlik, atölye kurallara uygun alarak düzenlenmelidir, yeterli araç-gereçle donatılmalıdır.

·         Öğrencilere basit, kolay ve önkoşul olan davranışlardan başlanılmalıdır.  

 

Bu yöntemde kullanılabilecek teknikler şunlardır:

a)       Gösterme-Yaptırma: Bu yöntemde önce yapılacak iş, öğretilecek davranış, çözülecek sorun sınıfa sunulmalıdır. Sonra işin, davranışın sorunun iş ve işlem basamakları sırasıyla ve aşamalı olarak tahtaya yazılmalıdır, bunlar ders süresince silinmemelidir. Öğrenciler bu sırayı defterlerine yazmalı, öğretmen bunu denetlemeli,eksikleri tamamlamalıdır.

b)       Demonstrasyon: Gösterme-yaptırma tekniğinin gösterme kısmını içerir. Öğretmen çözülecek sorunu araç-gereçleri kullanarak işlem basamaklarına ve çözüm sırasına göre yapıp göstermelidir. Bunun için demonstrasyon planlanmalı yani hangi işin nasıl, ne zaman, hangi araçla, nerede yapılacağı saptanmalıdır. Öğretmen göstereceği işin denemesini birkaç kez kendi başına yapmalı, en olgun şeklini alınca sınıfa sunmalıdır.

c)       Dramatizasyon: Bu teknik öğrencilerin etkin katılımını gerektirir. Çünkü öğrenci hedef davranışın örneğini taklit ederek jest, mimik, el, kol ve vücut hareketleri yaparak, ses tonunun ayarlayarak sunmalıdır. Öğrenciye kazandırılacak hedef davranışlar en az uygulama düzeyinde olmalıdır. Bu teknik şu sıraya göre işe konulmalıdır:

·         Neyi yapıp gösterecekleri öğrencilere açık ve anlaşılır şekilde söylenmelidir.

·         Öğrencilere hazırlanmaları için belli bir süre verilmelidir.

·         Öğrenciler teker teker yada birlikte hazırladıklarını sınıfa sunup göstermelidir.

·         Yapılanların doğruluğu üzerinde sınıfça tartışılmalıdır.

d)       Deney: Hedef davranış en az uygulama düzeyinde olmalıdır. Bu teknik kullanılırken şu sıraya uyulabilir:

·         Deney yapılacak hedef davranışlar belirlemelidir. Bunlar en az uygulama düzeyinde olmalıdır.

·         Hedefe uygun araç-gereç seçilmeli ve denetlenip alınmalıdır.

·         Deneyin işlem basamakları eksiksiz belirlenmelidir.

·         Deney düzeneyi kurulmalıdır.

·         Güvenlik önlemleri alınmalıdır.

·         Deney düzeneyi çalıştırılmalıdır.

·         Deney süresince gözlenmelidir.

·         Sonuçları alıp kontrol edilmelidir.

·         Sonuçlar rapor halinde yazılmalı, sınıfa sunulmalı ve tartışılmalıdır.

·         Deney bittikten sonra düzenek sökülmeli, araç-gereç sökülüp yerine konmalıdır.

Deney her öğrenci tarafından yapılmalıdır. Buna imkan yoksa sınıf en fazla dört kişilik gruplara ayrılmalı ve her grubun deneyi birlikte yapmaları sağlanmalıdır. Öğretmen öğrencileri denetlemeli, yardım isteyen öğrencilere ipucu vermeli ve rehberlik etmelidir.

e)       Gözlem: Sistematik olarak doğal yada toplumsal olayları inceleme verileri   kaydedip bir yargıya varma süreci olarak anlatılabilir. Burada öğrencinin bir sürece bilinçlice katılması, yani gözlemi,kurallara uygun olarak yapması gereklidir. Bu teknikte öğrenciye kazandırılacak davranışlar en az uygulama düzeyinde olmalıdır. Bu teknikte şu sıraya uyulabilir:

·         Gözlem yapılacak doğal yada toplumsal olgu belirlenmeli ve sınırlandırılmalıdır.

·         Gözlem yapılacak zaman saptanmalıdır. Olgunun ne zaman hangi sıklıkta ve kimlerce gözleneceği belirlenmelidir.

·         Gözlem sonuçlarının hangi ölçme araçlarıyla toplanacağı saptanmalı ve bu araçlar hazırlanmalıdır.

·         Belirlenen zaman ve sıklıkta gözlem, ölçme araçlarıyla ilgili kişilerce yapılmalı ve gözlem sonuçları not edilmelidir.

·         Belirlenen amaca ulaşılana dek, gözlemin kurallara uygun olarak yapılmasına devam edilmelidir.

·         Değişik kişilerce belirlenen zamanlarda yapılan gözlem sonuçları karşılaştırılıp bir sonuca varılmalıdır.

·         Gözlem, rapor edilmeli; sınıfa sunulmalı ve tartışılmalıdır. Tartışma sonuçlarına göre gerekiyorsa işlemler yenilenmeli; yanlışlar düzeltilmeli; eksikler tamamlanmalıdır.

f)         Gezi:  Bilişsel,duyuşsal ve devinişsel alanla ilgili hedef davranışları kazandırmada kullanılan bir tekniktir. Bu teknikte aşağıdaki maddelere uyulabilir:

·         Kazandırılacak hedef davranışlar öğrencilerce birlikte saptanmalıdır.

·         Gezi yapılacak kurum saptanmalıdır.

·         Bu kurumdan izin alınmalı, gezinin amacı, yapılacağı zaman, sorulacak sorular kurum yetkilileri ve öğrencilerce birlikte saptanmalıdır.

·         Öğrencilerle birlikte gezinin planı yapılmalıdır.

·         Plan; tüm öğrencilere, okul müdürüne ve gezi yapılacak kuruma önceden sunulmalı ve onlardan olur alınmalıdır.

·         Planya göre gezi yapılmalıdır.

·         Gezi sonu sınıfça yapılan etkinlikler tartışılmalı ve bir sonuca varılmalı; bu sonuçlar okul müdürüne ve gezi yapılan kuruma rapor halinde sunulmalıdır.

Gezi yapılırken öğretmen kurallardan taviz vermemeli; planda esnek davranabilmelidir. Çıkan fırsatlar değerlendirilmeli; fakat gezinin hedef davranışının dışına çıkılmamalıdır.

g)       Sergi: Doğal, toplumsal, kültürel ürünlerin bilgi ve beceri elde etmek  için kişilere sunulduğu etkinliklerden biridir. Sergiye gitmek gezinin kurallarına göre yapılmalıdır. Sergi aşamalı olarak şu kurallara göre yapılabilir:

·         Serginin hangi hedef davranışları kazandırmak için düzenleneceği belirlenmelidir.

·         Sergide herkesin görev yetki ve sorumlulukları saptanmalıdır.

·         Serginin kimlere, ne zaman nerede sunulacağı belirlenmelidir.

·         Sergi için gerekli kişi ye kurumlardan izin alınmalıdır.

·         Sergide kullanılacak doğal, kültürel, toplumsal ürünler seçilmelidir.

·         Sergiyi tanıtıcı film, video, afiş, pankart hazırlanmalı,gerekli duyurular yapılmalıdır.

·         Serginin açılış programı, sınıfta tartışarak, ilgili ve yetkili kişilerce görüşüp düzenlenmelidir.

·         Bu program uygulanmalıdır.

·         Sergi sonunda plana göre gerekli işlemler yapılmalı, sergi kapatılmalıdır.

·         Yapılan etkinlikler  sınıfta tartışılmalı, yanlışlar düzeltilmeli, eksikler tamamlanmalı, etkinlikler rapor halinde sınıfa ve yetkililere sunulmalıdır.

·         Sergi düzenlenirken her öğrencinin görev alması sağlanmalıdır.

h)       Eğitsel Oyunlar:  Bunlar kart oyunları, bilmeceler, bulmacalar,nesi var nesi yok, kutuplaşma, eşini bul, eşyayı elle tanı vb. olabilir. Eğitsel oyunlar seçilip sınıf ortamında kullanılırken şu kurallara uyulabilir:

·         Eğitsel oyunlar hedef davranışları kazandıracak nitelikte olmalıdır.

·         Öğrencilerin yaşına, cinsiyetine ve genel ahlak ilkelerine uygun olmalıdır.

·         Sınıf ortamında uygulanacak nitelikte olmalıdır.

·         Öğrencilerce çabuk anlaşılır ve uygulanabilir olmalıdır.

·         Fazla zaman almamalıdır.

·         Öğrencilerin istenmedik davranışlar kazanmasına neden olmamalıdır.

·         Öğrencinin yaşamını tehlikeye sokmamalı, yaralanmasına, sakatlanmasına neden olmamalıdır.

·         Öğretici eğitici yönü baskın olmalı, öğrencinin zevk almasını, eğlenmesini de sağlamalıdır.

·         Eğitici oyunlar öğrencinin bulunduğu çevresinden, onların yaşamından da seçilebilir.

I)      Arkası Yarın: Bu tür teknikte, olgu, olay, durum, film, oyun vb. kazandırılacak hedef davranışlara, öğrencinin yaşına ve cinsiyetine, genel ahlak ilkelerine göre seçilmelidir. Bunlar hiçbir zaman 10-15 dakikayı geçmemelidir. İki yada üç bölüm halinde düzenlenmelidir. Olgu, olay, film vb sınıfa sunulmalı ve en can alıcı yerinde kesilmelidir. Bundan sonra ne olabilir,niçin gibi sorular sorulmalı ve çok sayıda öğrenciden yanıtlar gerekçeli olarak alınıp tahtaya yazılmalıdır. Yanıtlar yazıldıktan sonra ikinci bölüm sunulmalı; verilen yanıtlarla karşılaştırılmalı, öğrencilerin nerede yanıldıkları onlara buldurulmalıdır. Bu teknikte bilimsel yöntemin basamaklarına uyulmalı, soruları öğretmen yanıtlamamalı, sorular herkese sorulmalı,öğrencilerin katılımı sağlanmalıdır. Bu teknikte film, oyun, öykü vb sonu öğrencilere bırakılabilir. Bu durumda “sonucu siz  düşünün ve sınıfa oynayarak sunun” denilmeli ve gerçekleştirilmelidir. En az üç değişik sonucun sınıfa sunulması sağlanmalıdır. Her oyundan sonra sınıfta tartışma açılmalı ve bir sonuca varılmalıdır.

i)      Yarışmalar:  Sınıf ortamında hedef davranışları gerçekleştirici çeşitli yarışmalar düzenlenebilir. Bu tür teknik her ders ve hedef davranış için uygulanabilir. En etkili olanları bilgi, beceri yarışmalarıdır. Bu tür yarışmalar düzenlenirken şu kurallara uyulabilir:

·         Yarışmalar hedef davranışa göre düzenlenmelidir.

·         Yarışmalara çok sayıda öğrenci katılmalı, bunun için gerekli önlemler alınmalıdır.

·         Yarışmada hayati tehlike varsa, önceden gerekli güvenlik önlemleri alınmalıdır.

·         Yarışmaların kuralları gerekiyorsa, tartışarak birlikte saptanmalı, herkese yarışmadan önce belirtilmelidir.

·         Yarışmalarda öğretmen taraf tutmamalıdır.

·         Yarışmanın yeri, zamanı, katılma koşulları önceden belirlenip duyurulmalıdır.

·         Eğitim ortamında yarışma kurallara uygun olarak yapılmalı ve sonuçlar herkese açık olmalı, tartışarak eksikler giderilmeli, yanlışlar düzeltilmelidir.

j)      Proje tekniği: Bilimsel yöntemin basamaklarına göre düzenlenmelidir. Her öğrenci ilgi duyduğu alanda  proje alabileceği gibi, bir grup da alabilir. Eğer gruba veriliyorsa herkesin görev, yetki ve sorumlulukları belirlenmelidir. Bu teknikte bilişsel, duyuşsal, devinişsel alanın üst derecedeki hedef davranışları kazandırılabilir. Bu teknikte şu sıraya uyulabilir:

·         Öğrencinin üzerinde çalışacakları sorunu kendi istekleriyle belirlemeleri ya da onlara çeşitli sorunlar sunulmalı,bunlardan birini seçmeleri sağlanmalıdır.

·         Sorunu bir grup seçmişse, herkesin görev, yetki ve sorumlulukları saptanmalıdır.

·         Proje süresi belirlenmelidir.

·         Çalışma planı yapılmalıdır.

·         İlgili kaynaklar belirlenmeli, okunmalı ve not alınmalıdır.

·         Sorun sınırlanmalı, ve alt problemler belirlenmelidir.

·         Denenceler kurulmalıdır.

·         Araç-gereçler hazırlanmalı ve veriler toplanmalıdır.

·         Plana göre işler yapılmalı ve bitirilmelidir.

·         Proje ilgililere ve sınıfa sunulmalı, gerekiyorsa yanlışlar düzeltilmeli ve eksikler giderilmelidir.

·         Rapor yazılıp ilgililere verilmelidir.

Proje tekniğinde sorunu bir grup almışsa herkesin görevini yapıp yapmadığı değişik ve uygun zamanlarda yoklanmalıdır. Bu gibi durumlarda projenin bir başkanı olmalıdır ve başkan seçimle iş başına gelmelidir.  

 

 

5- TAM ÖĞRENME YOLUYLA ÖĞRENME:  

 

    Bloom’ca sunulan öğrenme modelinde girdi ve işlemle değişkenleri olarak şunlar yer almaktadır. * Bilişsel giriş davranışları, *Duyuşsal giriş karakteristikleri, *Öğretim hizmetinin niteliği.

1)       Öğrencinin bilişsel giriş davranışları ve duyuşsal giriş karakteristiği bilinmelidir. Yani bir derse başlamadan önce, öğrencinin dağarcığında getirdikleri, bildikleri ile ilgisi, güdülenmişliği, tutumu vb saptanmalı; daha sonra öğretim bu özellikler göz önünde tutularak düzenlenmelidir. Çünkü bilişsel giriş davranışları, başarıda gözlenen varyansın .50’sini, duyuşsal giriş karakteristikleri .25’ini; her ikisi birlikte işe koşulduğunda .65’ini açıklayabilmektedir.

2)       Öğretim hizmetinin ise en azından şu niteliklerle donanık  olması gerekir:

·         Her eğitim durumunda ip uçları bulunmalıdır. Kimi öğrenciler için ip uçları yazılı kaynaklardan alınabilir. Kimi öğrenciler için bunlar sözlü açıklamalar şeklinde olabilir. Kimi öğrenciler ise gösteri, model ve açıklamaların birleşimi yada daha başka ipuçları kullanabilir.

·         Her eğitim durumunda pekiçtireç bulunmalıdır. Bu pekiçtireçler öğrenciye, içinde yaşanılan kültürel değerlere,dersin niteliğine, zamana, yere ve kazandırılacak hedef davranışlara göre ayarlanmalıdır.

·         Her eğitim durumunda öğrencinin etkin katılımı sağlanmalıdır. Bu katılım açık ve zihinsel biçimde olabilir. Öğrencinin kendisi için yaptığı yineleme ve alıştırmalar da katılganlığın ölçütü olabilir.

·         Her eğiti durumunda dönüt ve düzeltme bulunmalıdır. Tam öğrenmenin başarılı olduğu görülen durumlarda şöyle bir yolun tutulduğu gözlenmektedir: Öğrencilere, hem onların eldeki ünitede neler öğrenmiş bulunduklarını, hem de dizideki diğer üniteye geçmeden önce daha neleri öğrenmeleri gerektiğini (eksiklerini) belirleme amacı güden izleme testleri (biçimlendirme-yetiştirmeye dönük değerlendirme) uygulanmakta ve öğretmenin yönetiminde bu testlerin sonuçlarından öğrenciler etkili şekilde yararlanmaktadır. Her ünitenin sonunda yapılan izleme türü değerlendirme sonuçlarına bakılarak, her öğrencinin eksik ve yanlışları belirlenmeli; sonra bunları giderici ek öğretim yapılmalıdır.  Öğrencinin her ünitedeki eksik ve yanlışları düzeltilmeden diğer üniteye geçilmemelidir. Bu , öğrenciler arasındaki öğrenme hızı ve farklılıklarını giderebilecek, onların tam öğrenmelerini sağlayabilecektir. Bu tekniklere “Tamamlayıcı Eğitim” denebilir. Bu tür eğitimde  birebir eğitim yapılmalı; bu olmuyorsa, öğrenciler küçük gruplara  ayrılmalı ve öyle eğitilmeli; bunun için ek öğretim ve zaman ayrılmalı; kaynak yada yardımcı doküman sağlanmalı; akademik eğitsel oyunlar işe koşulmalı; öğrencilerin öğrendiklerini yinelemesine olanak ve fırsat verilmelidir. Ders yada kursun üniteleri aşamalı olarak sıralanmalıdır. Böyle aşamalı olarak sıralanmış ünitelerden her biri tam olarak öğrenilmeden kendinden sonrakine geçilmemelidir. Bilişsel giriş davranışları, duyuşsal giriş karakteristikleri ve öğretim hizmetinin niteliği üçü birlikte işe koşulduğunda başarıda gözlenen varyansın yüzde 81’ini açıklamaktadır.

 

6-PROGRAMLI ÖĞRENME:  

 

        Programlı öğretim,Skinner’in öğrenme makinelerine ve pekiştirme ilkesine dayandırılmaktadır. Öğretimin bireyselleşmesi ve tam öğrenme ilkeleri temele alınmıştır. Bunu için  öğrenme- öğretme  ortamı aşamalı olarak şu şekilde düzenlenmelidir:

·         Küçük Adımlar İlkesi: Ünite öğrenciler tarafından kolayca öğrenecek  biçimde en küçük bilgi ve beceri birimlere ayrılmalıdır. Öğrenci bunları adım adım  öğrenip ilerlemelidir.

·         Etkin Katılım İlkesi: Ünite öğrenciler tarafından yapılmalıdır. Bunun için ünitede bir araştırma ve araştırmayla ilgili bir sonu bulunmalıdır. Soru hem sorulan bilginin kazanılıp kazanılmadığını yoklamalı;hem de öğrencinin öğrenmesinde bir araç olmalıdır.

·         Başarı İlkesi: Sorular, öğrencini yapabileceği düzeyde ve sunulan bilgiyle ilgili olmalıdır. Öğrenci her soruyu bulmak zorundadır. Böylece yanıtlanan her soru, öğrencinin öğrenme güdüsünü artırabilir.

·         Anında Düzeltme ilkesi: Sorulan soruya öğrencinin verdiği yanıtın doğruluğu, yanlışlığı anında ona bildirilmeli;  yanlışsa hemen düzeltme olanağı ve fırsatı verilmelidir. Yanlış yanıt düzeltilmeden ikinci bilgiye geçilmemelidir.

·         Aşamalı İlerleme ilkesi: Sunulan bilgi basitten karmaşığa, kolaydan zora, somuttan soyuta ve birbirinin önkoşulu olacak şekilde sıralanmalıdır. Öğrenci bu sıranın mantığını öğrenip kavramalı ve aşamalı olarak ilerlemelidir.

·         Bireysel Hız İlkesi: Öğrenci kendi ilgi ve yeteneğine göre, öğrenme hızını ayarlayabilmelidir. Bu tür eğitimde Onun başarısız olup sınıfta kalması söz konusu değildir.

  7-KARMA YÖNTEM:

     Bir derste öğrenciye kazandırılacak hedef davranışlar bilişsel, duyuşsal ve devinişsel alanın değişik basamaklarında oluşabilir . Örneğin Sosyal Bilgiler dersinde bilgi, kavrama, uygulama düzeyindeki hedef davranışların kazandırılması kararlaştırılabilir. Böyle bir durumda bir strateji ve öğrenme yöntemi işe koşulamayabilir; çünkü kazandırılacak hedef davranışların düzeyleri farklıdır. Bu nedenden dolayı her hedef davranışa uygun öğrenme stratejisi ve yöntemi seçilip uygulanmalıdır. Yani bilgi düzeyi için sunuş yolu stratejisi ve düz anlatım; kavrama için buluş yolu  stratejisi  ve güdümlü tartışma;uygulama için ise araştırma-soruşturma stratejisi ve örnek olay yada gösterip-yaptırma yöntemi seçilip kullanılmalıdır.  İşte birden fazla farklı düzeyde hedef davranışları kazandırmak için uygun ve değişik yöntemlerin bir arada kullanılmasına  Karma Yöntem denir.

 

(Çeşitli kaynaklardan özetlenerek hazırlanmıştır)

  Bu sayfa 05.04.2009 15:20:34 Tarihinde Güncelleştirilmiştir